بررسی انواع مختلف شبکه ها در تتر
همان طور که در مقاله “مقایسه میزان کارمزد در شبکه های تتر” گفته شد، استیبل کوین‌ها یکی از محبوب‌ترین دارایی‌هایی هستند که توانسته‌اند نظر بسیاری از سرمایه‌گذاران را به خود جلب کنند. در واقع این توکن‌ها به منظور کاهش ریسک ازبین‌رفتن سرمایه در هنگام نزولی شدن بازار طراحی شد تا مانع خروج نقدینگی به بازارهای موازی شود. ازاین‌رو، تصمیم گرفتیم در این مقاله انواع تتر و شبکه‌هایی که می‌توان برای انجام تراکنش‌ها از آن‌ها استفاده کرد را بررسی کنیم.
معرفی تتر
تتر به دلیل داشتن پشتوانه دلاری از محبوبیت بسیار بالایی برخوردار است. اولین USDT در سال 2015 و بر اساس شبکه بیت کوین راه‌اندازی شد. هدف اصلی از خلق این دارایی، کاهش ریسک سرمایه‌گذاری در بازار نزولی و جلوگیری از ضرر تریدرها بود. با به‌وجود آمدن این کوین دیگر نیازی به تبدیل دارایی‌های دیجیتال به ارز فیات نبود و امکان رهگیری گردش مالی توسط دولت‌ها به حدقل رسید.
انواع تتر و شبکه‌های آن
USDT را می‌توان بر بسترهای مختلف، خرید و فروش کرد. USDT روی شبکه‌های مختلف ارائه می‌شود. به همین دلیل، ممکن است هنگام مواجه با این شبکه‌های مختلف کمی گیج شوید. لازم به ذکر است که Tether، یک توکنِ دارای بلاکچین اختصاصی نیست. پس برای فعالیت باید از بلاکچین‌های دیگر استفاده کند. از سال ۲۰۱۵ تاکنون، USDT بر روی بلاکچین‌های مختلفی ساخته شد.
امنی
امنی اولین بستری است که تتر برای انجام و تایید تراکنش‌ها از آن استفاده کرد. شبکه‌ای که از الگوریتم‌های بیت کوین استفاده می‌کرد و به همین دلیل مشکلاتی نظیر سرعت پایین، کارمزد زیاد و … داشت. ازاین‌رو، پس از مدتی بسیاری از فعالان بازار و صرافی‌های معتبر، آن را از چرخه معاملات خود حذف کردند.
اتریوم
پس از گذشت 2 سال و چالش‌های فراوانی که سرمایه‌گذاران به امنی داشتند، در سال 2017 اقدام به توسعه این دارایی بر بستر بلاکچین اتریوم کردند. در میان انواع تترهای طراحی شده، این شبکه یکی از محبوب‌ترین آن‌ها به حساب می‌آید و معامله‌گران می‌توانند با استفاده از آن، کارمزد پرداختی را به میزان قابل‌توجهی کاهش دهند. به دلیل بهره بردن از استاندارد ERC20 به آن تتر ERC20 نیز گفته می‌شود.
ترون
نوع دیگری از تترهای موجود در بازار که به دلیل شلوغ شدن شبکه اتریوم و افزایش کارمزد در اواخر سال 2020 توسعه پیدا کرد و در حال حاضر به دلیل ویژگی‌های متعدد، یکی از محبوب‌ترین theterها به حساب می‌آید. با استفاده از این بستر، سرعت تایید تراکنش‌ها به میزان قابل‌توجهی افزایش و هزینه پرداخت بابت تایید آن‌ها کاهش پیدا کرد.
بی ان بی چین
در ادامه بررسی انواع تتر به استاندارد BEP20 می‌رسیم که مربوط به صرافی بزرگ بایننس بوده و بر اساس موتور مجازی اتریوم توسعه پیدا کرده است. اگر از خدمات این پلتفرم برای انجام تبادلات خود بهره می‌برید، به شما توصیه می‌کنیم از این شبکه استفاده کنید که کمیسیون پرداختی آن بسیار ناچیز بوده و در کسری از ثانیه تایید می‌شود.
ایاس
فعالیت این نوع تتر از سال 2019 آغاز شد و می‌توان آن را به‌عنوان کامل‌ترین نسخه tether دانست. این شبکه به کاربران اجازه می‌دهد تا با پرداخت کارمزدی کمتر از سایر بسترها، نقل و انتقالات خود را با بالاترین سرعت ممکن انجام دهند. البته ویژگی‌های گفته‌شده موجب شده تا امنیت این شبکه از امنی و ERC20 کمتر باشد.
بررسی تفاوت‌های انواع تتر
در بخش قبلی به شبکه‌هایی که تتر بر بستر آن فعالیت می‌کند، اشاره کردیم. در این قسمت قصد داریم آن‌ها را از نظر سرعت، کارمزد و امنیت با یکدیگر مقایسه کنیم.
سرعت تراکنش
در میان شبکه‌های معرفی شده، امنی به دلیل شلوغی شبکه بیت کوین، پایین‌ترین سرعت را به خود اختصاص داده است. به شکلی که امکان دارد تولید یک بلاک در این بستر دو ساعت طول بکشد. به همین دلیل استفاده از آن منسوخ شده است. اتریوم شبکه دیگری است که از آن برای توسعه این استیبل کوین استفاده شده و سرعت بهتری نسبت به امنی دارد. سرعت انجام تراکنش بر این بستر تا حدود زیادی به کارمزدی که پرداخت می‌کنید، بستگی دارد؛ یعنی هرچه این میزان را افزایش دهید، در صف تایید بالاتر خواهید رفت و گره‌های شبکه، ابتدا بلاک مربوط به شما را ایجاد می‌کنند.
در ادامه بررسی انواع تتر، نوبت به ترون می‌رسد که سرعت بالاتری نسبت به امنی و اتریوم دارد و حداکثر 30 دقیقه طول می‌کشد تا بلاک جدیدی در آن ساخته شود. به همین دلیل بسیاری از سرمایه‌گذاران ترجیح می‌دهند از آن استفاده کنند. البته درصورتی‌که حساب کاربری تایید شده‌ای در صرافی بایننس دارید، به شما توصیه می‌کنیم از شبکه اختصاصی این پلتفرم بهره ببرید که تراکنش شما را در کمتر از یک دقیقه تایید می‌کند.
کارمزد شبکه
قطعا کارمزد پرداختی یکی از مهم‌ترین پارامترهایی است که سرمایه‌گذاران به آن توجه ویژه‌ای می‌کنند. هزینه تایید یک تراکنش در امنی بین 20 تا 30 دلار است. در گذشته و هنگامی که معامله‌گران از لایه یک اتریوم استفاده می‌کردند، این میزان برای چیزی در حدود 30 دلار بود؛ اما با رونمایی از لایه دو به میزان قابل‌توجهی کمتر شده و در حال حاضر در بدترین حالت 5 دلار از فعالان بازار دریافت می‌شود. در میان انواع تتر، کمترین کارمزد مربوط به ترون و BEP20 است که امکان دارد به 2 دلار برسد.
امنیت
امنی امن‌ترین بوده و پس از آن اتریوم جایگاه دوم را به خود اختصاص داده است. شبکه ترون و بایننس امنیت کمتری نسبت به دو بستر دیگر دارند. از آنجایی‌که استفاده از Omni منسوخ شده، اگر هزینه اولویت شما نیست، انتخاب اتریوم کار منطقی‌تری به نظر می‌رسد که ریسک‌ها را به میزان قابل‌توجهی کاهش می‌دهد؛ اما اگر کارمزدی که به شبکه پرداخت می‌کنید، برایتان مهم است و می‌خواهید هزینه‌ها را کاهش دهید، به شما توصیه می‌کنیم از BEP20 استفاده کنید.
جمع‌بندی
در این مقاله انواع تتر و شبکه‌هایی که بر بستر آن فعالیت می‌کنند را به شما معرفی کردیم. هر کدام از آن‌ها مزایای خاص خود را دارند و شما باید بر اساس نیاز خود، یکی از انواع گفته شده را انتخاب کنید. هدف ما از ارائه این مطلب آشنا شدن شما با بسترهای مختلفی بود که می‌توان از آن‌ها برای معامله USDT استفاده کرد.
